Yeni evimize taşındığımızda sokakta ilk tanıdığım çocuk Selin'di. Birinci kat balkonlarında durmadan sağa sola sataşır, geçen satıcıları öykünür, onlar gibi bağırmaya çalışırdı. Mahalledeki bütün çocukların Selin'i sevdiklerini gördüm. Her bakkala giden ona bir şey alırdı. Çıplak ayakla balkonun taşlarına basarken annesi peşinden koşar, çorabını giydirmeye çalışır, o ise gülmekten katılırdı.